Mielino Kashiwagi สร้างความร้าวฉานคืองานของเรา

ระหว่างที่รอซับตอนล่าสุดของ Tagarin อย่างใจจดใจจ่อ เราเลยฆ่าเวลาด้วยการหยิบ Mielino Kashiwagi มาเปิดดูใหม่อีกครั้ง จำได้ว่าตอนแรกที่ดูเรื่องนี้ เรามึนมากฮะ เพราะว่าตามหนังไม่ทันเลย เหมือนโดนยิงด้วยคำสอนนู่นนี่นั่นเต็มไปหมด ยิ่งตอนอากิพีด้วยแล้วไม่ต้องพูดถึง ต้องกด Pause แล้วอ่านไปทีละประโยคๆกันเลย เป็นอย่างนี้สักประมาณสองสามตอนได้ พอหลังๆเริ่มเข้าใจมากขึ้นก็เหนื่อยน้อยลงไปหน่อย

ผมก็ไม่เข้าใจที่ลุงพูดเหมือนกันฮะ

ว่ากันเรื่องละครบ้างฮะ สารภาพเลยว่า เราดูเรื่องนี้ก็เพราะยูกิรินนี่แหล่ะ ไม่มีเหตุผลอื่นเลย ฮ่าๆ สำหรับเนื้อเรื่องนั้นอิงมาจากการ์ตูนที่ชื่อเดียวกันเลยฮะ Mielino Kashiwagi เป็นเรื่องเกี่ยวกับผู้หญิงที่ชื่อ คาชิวากิ เธอคนนี้มีความสามารถพิเศษคือสามารถดูอนาคตของคนอื่นได้ด้วยการจับมือ ถึงจะมีความสามาถแบบนี้ แต่เรื่องความรักนี่เรียกว่าไร้เดียงสา จนถูกล้อว่าเป็น "ประเภทเจ้าสาว" อยู่บ่อย เบื้องหน้าของคาชิวากิคือสาวร้านคาเฟ่ธรรมดาๆ แต่ความจริงแล้วเธอเป็นหนึ่งในสมาชิกของบริษัทสร้างความร้าวฉานระหว่างคู่รัก โดยมีเพื่อนร่วมงานคือซาโนะ และ คอนโนะ หรือจะเรียกอย่างน่ารักๆว่าคอนจัง


ในแต่ละตอนก็จะมีลูกค้ามาจ้างวานให้สามคนนี้ไปสร้างความร้าวรานร้าวฉานกันอยู่เรื่อยๆ ซึ่งคาชิวากิก็ใช้ความสามารถพิเศษของตัวเองแอบดูคนนั้นที คนนี้ที เอามาช่วยกับภารกิจได้บ้าง ไม่ได้บ้าง จบสวยบ้าง ไม่สวยบ้าง แต่คาชิวากิก็เรียนรู้ และเติบโตขึ้นท่ามกลางความร้าวฉานของชาวบ้าน จากประเภทเจ้าสาวกลายเป็นคนที่เริ่มเข้าใจมุมที่ซับซ้อนของความรักมากขึ้น

อันที่จริง สิ่งที่ทำให้เราชอบเรื่องนี้มากๆ มันทำให้เรารู้ว่าบนโลกนี้มันก็มีความรักอีกหลายรูปแบบที่เรายังไม่รู้จักอีกเยอะนะ อย่างเช่น คู่ที่อยากเลิกเพราะรำคาญที่แฟนเอาใจใส่มากเกินไป หรือเลิกกันด้วยเหตุผลแปลกๆ เช่น อยากเลิกเพราะแฟนไม่หลับตาตอนจูบกัน หรือเพราะไม่ชอบที่แฟนต้องใส่ถุงมือตอนอยู่ต่อหน้าพ่อแม่ รวมถึง ไม่อยากเป็นฝ่ายบอกเลิกเพราะกลัวแพ้พนัน เป็นต้น

อีกอย่างที่ชอบคือ เรื่องนี้มันไม่ใช่ดราม่าแบบเพียวๆฮะ จะพูดยังไงดี คือมันมีส่วนที่ไม่ใช่การแสดงรวมอยู่ด้วยนะ ออกแนวกึ่งสารคดีนิดๆ โดยเฉพาะตอนที่เป็นการคุยกันระหว่างยูกิริน กับอากิพี หรือกับลุงอีกคนหนึ่งที่เราจำชื่อไม่ได้ เราว่าด้วยอะไรแบบนี้แหล่ะทำให้หนังมันเด่นไปเลย เหมือนกับว่าเราไม่ได้ดูคาชิวากิ
แต่กำลังดู "ยูกิริน" จริงๆที่กำลังเรียนรู้กับเรื่องราวตรงหน้าของตัวเอง

ถ้าใครหลายคนจำได้ ตอนที่ PV Gingham Check ออกมาใหม่ๆนั้น มีข่าวออกมาว่าที่ยูกิรินใส่ "ถุงมือ" ตอนถ่ายทำ PV เพราะว่าอยากถนอมมือเพื่อจับมือกับแฟนๆของตัวเองเท่านั้น มองในของแฟนคลับแล้วมันก็เป็นเรื่องน่าดีใจนะฮะ คือทุ่มเทและให้ใจกับงานของตัวเองมากๆ แต่ถ้ามองในอีกแง่หนึ่ง เราว่ายูกิรินก็ไม่จำเป็นต้องซีเรียสกับมันมากก็ได้นะฮะ ผ่อนคลายลงหน่อยก็คงไม่เป็นไร ยิ่งสร้างกฏให้ตัวเองมากๆเข้า

สุดท้ายมันก็จะย้อนกลับมาสร้างความอึดอัดให้มากเท่านั้น

เราว่าเหมือนกับตัวละครในเรื่องนี้เลย คนที่เป็นนางแบบมือที่ทุ่มเทถนอมมือให้กับงานตัวเองมากจนเกินไป ไม่ยอดถอดถุงมือบ้างเลย จนสร้างความอึดอัดให้กับแฟน แต่มันก็จบสวยตรงที่เธอก็เลือกจะ "ถอดถุงมือ" บ้างในบางเวลา หรืออีกความหมายนึงคือลดกฏเกณฑ์ข้อบังคับของตัวเองลงไปบ้าง ผลก็แฟนก็ได้เห็นข้อดีของเธอมากขึ้น แถมความสัมพันธ์ระหว่างทั้งสองคนก็ไปได้สวย ไม่ต้องเลิกกันอีกต่อไป (ตอนดู EP นี้ก็อดคิดไม่ได้ว่า หรือ จริงๆแล้ว คนเขียนบทกำลังอยากบอกอะไรบางอย่างกับยูกิรินอยู่เหมือนกันนะ)

เราคิดว่ากรณีของยูกิรินก็คล้ายกันฮะ คือถ้าผ่อนคลายตัวเองลงไปหน่อย ทำตัวให้สบายๆไม่ต้องกดดันตัวเองด้วยภาระหน้าที่การงานมากเกินไป ยิ่งตอนนี้ก็ไม่ได้เป็นกัปตันทีมบีแล้ว ยิ่งดีไปใหญ่เลย คือกฏเกณฑ์ และบทบาทที่น้อยลง มันก็ยิ่งทำให้ยูกิรินได้ลองทำอะไรนอกกรอบมากยิ่งขึ้น เราว่า "การถอดถุงมือ" ของยูกิรินมันไม่ใช่อะไรที่เสียหายเลย ในทางตรงกันข้าม มันจะช่วยให้เพิ่มขีดจำกัดของยูกิรินด้วยซ้ำไป

ในฐานะยูกิรินโอชิ ซึ่งจะขอพูดแบบเอนเอียงสุดๆ ฮ่าๆๆ เราว่าละครเรื่องนี้สนุกเอามากๆเลยหล่ะฮะ อย่างที่บอกไปข้างต้นว่าระหว่างดูไปแต่ละตอนมันก็เหมือนกับเราได้เรียนรู้เรื่องความรักไปพร้อมกับตัวละครในเรื่อง แถมยังเห็นพัฒนาการของคาชิวากิด้วย ลองสังเกตกันดูว่าคาชิวากิใน EP1 กับ คาชิวากิใน EP12 นี่แทบจะไม่ใช่คนเดียวกันเลย ฮ่าๆๆ ในเวลาเดียวกัน เราเชื่อว่ายูกิรินในฐานะนักแสดงก็คงได้เรียนรู้โลกภายนอก และเติบโตไปกับเรื่องราวพวกนี้เช่นเดียวกับคนดูอย่างพวกเราเหมือนกัน

Mielino Kashikagi มีซับไทยครบทั้ง 12 ตอนแล้วดูได้ที่นี่นะฮะ
ถ้าคุณ Fame ผ่านมาได้อ่านบล็อกนี้ เราขอกราบงามๆขอบคุณสำหรับซับไทยมากๆๆๆเลยฮะ

เจอกันเอนทรีหน้าจ้า

เครดิตรูปจากที่นี่ฮะ